تکتم جاوید| شهرآرانیوز، هنوز باید برای بسیاری توضیح داد که مراجعه به روانشناس نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه آگاهی است. هنوز لازم است درباره مزایای مشاوره و اهمیت شناخت مشکلات روحی سخن گفت تا جایگاه روانشناس از پیشگو و کفبین بالاتر رود. نگاه عمومی جامعه به روانشناسی، گاه آمیخته به تردید و سوءتفاهم است؛ بعضی گمان میکنند روانشناس قرار است اسرار زندگیشان را فاش کند، برخی دیگر میپرسند «او چه میداند که من نمیدانم؟» و عدهای پس از اولین جلسه انتظار «راهحل فوری» دارند.
اما روانشناسی علمی است که به رفتار، ذهن و هیجان انسان میپردازد؛ دانشی که مهارتهای ارتباطی، شناخت شخصیت، زبان بدن و بسیاری از جنبههای پنهان روان ما را در بر میگیرد. در زندگی پرشتاب امروز، با روابط پیچیده و فشارهای اجتماعی فراوان، دیگر نمیتوان به روش اجدادمان—با درد دل نزد اقوام یا صبوری بیپایان—درمان شد.
آمارها هشدار میدهند که حال روحی جامعه خوب نیست. از هر چهار ایرانی، یک نفر با نوعی اختلال روانی دستوپنجه نرم میکند و زنان بیش از مردان در معرض افسردگی و اضطراب قرار دارند. فشارهای روحی ناشی از نقشهای همزمان مادری، همسری و کار بیرون از خانه، آزارهای کلامی و جسمی، وابستگی مالی و ترس از قضاوت دیگران، همگی زنان را از مراجعه به متخصص بازمیدارند. در نتیجه، بسیاری از آنان درد را در سکوت تحمل میکنند.
پژوهشها نشان میدهد حدود ۲۶ درصد از زنان ایرانی با افسردگی و اضطراب مزمن روبهرو هستند و این اختلالات با افزایش سن تشدید میشود. ریشه این آسیبها را باید در فرهنگ خانواده و تربیت دوران کودکی جستوجو کرد؛ جایی که دختران آموختهاند احساسات خود را پنهان کنند و خواستههایشان را ناچیز بشمارند. همین نادیدهگرفتن، در بزرگسالی به غمهای انباشته و اضطرابهای بیپایان تبدیل میشود.
اگر میخواهیم زنان جامعه زندگی باکیفیتتری داشته باشند، باید از امروز شروع کنیم؛ از گفتوگو، از مراجعه به مشاور، از زدودن انگِ بیماری روانی.
اگر هیچ جمعی حالتان را خوب نمیکند، اگر بیدلیل مضطربید یا سالهاست اندوهی پنهان همراهتان است، شاید وقت آن رسیده باشد که قدمی برای درمان بردارید. مراقبت از روان، بخشی از مراقبت از زندگی است.